Ο χρόνος είναι χρήμα!!!Κοινή, γνωστή ρήση που εκφράζει τους ρυθμούς της
ζωής μας. Η επιτάχυνση των πάντων απαιτείται συχνά πυκνά και στην εκμάθηση
ξένων γλωσσών ιδιαίτερα σε επαγγελματίες που επείγονται να εμπλουτίσουν το
βιογραφικό τους. Τα συστήματα γρήγορης εκμάθησης τύπου linguaphone μπορούν μόνο
να δώσουν διάσπαρτες παθητικές γνώσεις, που σημαίνει γνώσεις δύσκαμπτες που
στερούν στον ομιλητή τη δυνατότητα αυτοσχεδιασμού και ευελιξίας δεδομένου πως η
εκμάθηση μέσω αποστήθισης είναι ακατάλληλη για την απόκτηση σφαιρικών γνώσεων
γύρω από οποιοδήποτε θέμα.
Η δημιουργία σωστής βάσης και αντίληψης της γλώσσας
είναι αυτή που μπορεί να μειώσει δραστικά το χρόνο εκμάθησης χωρίς αυτό να
υπόσχεται θαύματα (όταν ακούτε για θαύματα απλά να φεύγετε). Πώς λοιπόν μπορεί
να γίνει αυτό;
Η κάθε γλώσσα αποτελείται από τρία βασικά στοιχεία (και
εκατοντάδες άλλα, αλλά εμάς μας ενδιαφέρουν αυτά τα τρία σε πρώτη φάση): τη
σύνταξη, τη γραμματική (αναφερόμαστε κυρίως στους χρόνους) και το λεξιλόγιο. Η
προσέγγιση των τριών αυτών στοιχείων με ενεργητικό (γλωσσολογικό θα έλεγα) και
όχι παθητικό τρόπο μπορεί να δώσει τη λύση. Πιο συγκεκριμένα:
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ: Εξ' αρχής θα πρέπει να τονισθεί η βασική
συντακτική δομή της αγγλικής, το επονομαζόμενο S-V-O [M-P-T], όπου S=
Subject(Υποκείμενο), V= Verb (ρήμα), O= Object (αντικείμενο), M= Manner
(τρόπος), P= Place (τρόπος), T= Time (χρόνος). Φυσικά στη συνέχεια θα πρέπαι να
προσδιοριστεί και η θέση λέξεων όπως τα επίθετα ή τα επιρρήματα συχνότητας που
πάντα παίρνουν συγκεκριμένες θέσεις. Πρέπει να τονίζεται πως τόσο σε ασκήσεις
γραμματικής, όσο και στην ανάγνωση ή συγγραφή κειμένων τα πάντα ξεκινούν από το
ρήμα και πως πάντα θα υπάρχει υποκείμενο. Το δεύτερο μέρος της σύνταξης (M-P-T)
αναφέρεται επιρρηματικούς ή εμπρόθετους προσδιορισμούς που σπάνια υπάρχουν όλοι
μάζί και φυσικά δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχουν (όπως το υποκείμενο και το
ρήμα) για να σταθεί η πρόταση. Παρόλ' αυτά πάντα προσανατολίζομαι στις
προτάσεις μου ακολουθώντας την παραπάνω σειρά. Για παράδειγμα, στην πρόταση The
children are eating their food happily in the garden at the moment, βλέπουμε
την παραπάνω σύνταξη σε πλήρη εφαρμογή αλλά σαφώς θα μπορούσαμε να είχαμε
παραλείψει το manner= hapilly ή το place= in the garden και γενικά όλα τα
επιρρηματικά και εμπρόθετα.
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ: Στην περίπτωση της γραμματικής, και κυρίως
στους χρόνους, αυτό που συνεχώς πρέπει να ανιχνεύεται είναι: α) η τοποθέτηση
μας στη γραμμή του χρόνου (timeline), ήτοι αν βρισκόμαστε στο παρελθόν (Past),
στο παρόν (Present) ή στο μέλλον (Future), β) ποιά από τις τρείς διαθέσεις
(aspects) ή ποιό συνδιασμό αυτών πρέπει να χρησιμοποιήσω ανάλογα με το νόημα
που θέλω να προσδώσω. Οι διαθέσεις είναι η Simple, η Continuous και η Perfect.
O συνδυασμός της θέσης στο timeline και των τριών διαθέσεων παράγουν όλους τους
χρόνους της Αγγλικής. Κάθε διάθεση έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ως προς τη
δομή και τη χρήση. Η Simple συνήθως δομείται με fixed καταλήξεις και χρειάζεται
βοηθητικό ρήμα για την ερώτηση ή την άρνηση και εκφράζουν είτε τη συνήθεια ή
την αφήγηση στο παρόν αν είναι Present Simple στο παρελθόν αν είναι Past Simple
και ούτω καθεξής. Η Continuous απαιτεί πάντα το ρήμα TO BE και το γερούνδιο και
έχει να κάνει με πράξεις διαρκείς ή σε εξέλιξη, αυτές που τα παιδία
αντιλαμβάνονται ως long actions, στο παρόν αν έχω Present Continuous ή στο
μέλλον αν, για παράδειγμα, έχω Future Continuous κτλ. Τέλος το Perfect Apsect
θα σχηματίζεται πάντα με κάποια μορφή του HAVE και την παθητικη μετοχή του
ρήματος και θα εκφράζει την ένωση (connection) μεταξύ δύο διαφορετικών σημείων
στο timeline. Για παράδειγμα, η πρόταση I have been to Paris several times,
σημαίνει πως πήγα για πρώτη φορά στο παρελθόν και μέχρι τώρα έχω ξαναπάει και
έχω την εμπειρία αυτής μου της πράξης (ένωση μεταξύ παρελθόντος- παρόντος).
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ: Η εκμάθηση του λεξιλογίου μπορεί να
επιτευχθεί με διάφορες μεθόδους, κατά τη γνώμη μου με μεθόδους παραγωγής λόγου
και ΟΧΙ με την αποστήθιση, δηλαδή και πάλι με ενεργητικό και όχι παθητικό
τρόπο. Στα χαμηλότερα επίπεδα καλό είναι το λεξιλόγιο να εξάγεται από κατηγορίες
θεμάτων (π.χ. περιβάλλον, οικογένεια, εργασία), κάτι που γίνεται από πολλά
βιβλία. Ταυτόχρονα, στο σύνολο ενός κειμένου, συγκεκριμένες λέξεις (κυρίως
επιρρήματα ή εμπρόθετοι) είναι αυτές που μας τοποθετούν στο timeline και
χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής.
Ο συνδυασμός των τριών παραπάνω στοιχείων (σύνταξης,
γραμματικής και λεξιλογίου) είναι αυτός που παράγει συνοχή (cohesion) σε ένα
κείμενο και η συνοχή παράγει νόημα (context), δηλαδή προφορικό ή γραπτό λόγο.
Κατά τη διδασκαλία πρέπει να τονίζεται το αδιάσπαστο αυτών των τριών στοιχείων
και ο μαθητής να ενθαρρύνεται ΣΥΝΕΧΩΣ: α) να ψάχνει το ρήμα β) να τοποθετείται
στο timeline και να εξασκείται ως προς τον ορθό προσανατολισμό aspect γ) να μην
απομονώνει προτάσεις σε ένα κείμενο αλλά να το αντιμετωπίζει ως όλον ώστε
απαραβίαστα να ακολουθεί το context.
Έχω χρησιμοποιήσει αυτή τη μέθοδο σε ενηλίκους τόσο σε
περιβάλλον business αλλά και εκτός και έχω δει πολύ καλά αποτελέσματα. Το ίδιο
έχει συμβεί και με παιδιά (με πραγματικά θεαματικά αποτελέσματα), φυσικά αλλάζοντας
την προσέγγιση προς μία κατεύθυνση καταλληλότερη για παιδιά. Όσοι πιστοί
δοκιμάστε το........